Wout van Aert leek tijdens de voorjaarsklassiekers meer moeite te hebben dan we van hem gewoon zijn met het positioneren. Zaten die valpartijen nog steeds in zijn hoofd?
“Ja, dat denk ik wel”, geeft Wout van Aert toe in gesprek met Het Nieuwsblad. “Misschien probeerde ik het te veel te forceren, omdat ik tijdens de winter al voelde dat het een issue was.” Hoe uitte zich dat?
“Ik dacht: ‘Dit moet opgelost raken tegen de grote klassiekers.’ Ik heb er misschien een te groot ding van gemaakt, want ik merkte dat ik wél in positie zat als ik er eens niet aan dacht.” En dan is één ding duidelijk…
“Het was beter om de dingen vanzelf te laten lopen, ze niet te forceren”, geeft Wout van Aert toe in gesprek met Het Nieuwsblad. En dan leerde onze landgenoot ook een belangrijke les…
“De belangrijkste stap was wellicht erkennen dat ik misschien niet meer de grootste risico’s neem en soms sneller rem, zonder daar iets negatiefs aan te koppelen. Ik vind er geen plezier meer in om onnodige risico’s te nemen, maar dat is niet erg”, benadrukt Wout van Aert in Het Nieuwsblad.







