In de aanloop naar de verkiezingen van juni kan het nuttig zijn om het werk van onze federale regering eens onder de loep te nemen. Hoe deed Alexander De Croo het als premier? Eén pijnlijke uitspraak zal hem altijd achtervolgen…
“’En dat met een liberale premier.’ Met dat dodelijk zinnetje gaf PS-voorzitter Paul Magnette een ezelsstamp vanjewelste aan Alexander De Croo”, schrijft Het Nieuwsblad in het ‘rapport’ van de leider van de Vivaldi-regering. Dat zinnetje vatte alles pijnlijk samen voor het boegbeeld van Open VLD…
“Een links regeerakkoord, met het premierschap voor Alexander De Croo als zoenoffer”, voegt de krant eraan toe hoe de Vivaldi-regering tot stand kwam. En dat bemoeilijkte het werk van Alexander De Croo enorm…
“Het maakt pijnlijk duidelijk in welke context De Croo zijn job moest uitoefenen. Met een sterk links blok van Vooruit, PS, Ecolo en Groen langs de ene kant. Een gefrustreerde liberale zusterpartij MR aan de andere kant. En CD&V die haar eigen weg zocht en vond, buiten de regeringstafel om”, schetst Het Nieuwsblad de omstandigheden waarin de premier moest werken. En dan trekt de krant een pijnlijk besluit voor De Croo…
“Hoeft het te verbazen dat vooral linkse trofeeën de erfenis van Vivaldi sieren?” verwijst Het Nieuwsblad naar de hogere minimumlonen, de hogere pensioenen en de hogere uitkeringen.
