Dat Zuhal Demir advocaat werd, was gezien haar afkomst al een half mirakel. Haar ouders waren bijzonder fier op haar. Maar toen ze voor de politiek koos, schrokken ze wel even ten huize Demir.
Ze gooide zich als een leeuw op een ministerpost die ze oorspronkelijk niet zag zitten. “Ik kende als jurist niks van milieuproblematiek, energie was me vreemd en al die vergunningen waren zo technisch,” verklapt Zuhal in Dag Allemaal.
Zuhal Demir is iemand die collega-politici in hun waarde laat en verwacht dat ook van die collega’s. “Ik doe mijn ding en ik ben duidelijk. En ik werk graag met politici die ook zo zijn.”
De minister hoopt er na de verkiezingen wel terug bij te zijn in de regering. Het liefst met haar huidige portefeuille om haar beleid te kunnen voortzetten.
Maar dan komt ze met een onverwachte uitspraak: “Ik wil hier ook niet oud worden. Het is niet goed voor een democratie om zeg maar 20 jaar minister te zijn. En dan ook nog je kinderen erin meesleuren: niet gezond”, besluit ze in Dag Allemaal.
