Pascale Naessens mag dan wel een succesvolle schrijfster zijn van kookboeken en haar passie hebben gevonden in keramiek, toch loopt niet alles van een leien dakje.
“Als ik een paar dagen slecht zou eten, word ik snel moe, ongelukkig en depressief. Een krant heeft me ooit voorgesteld om een week van menu te wisselen met een fastfood-eter. No way! Dat is voldoende om in zak en as te zitten. Het is een broos evenwicht”, zegt Pascale in Story.
Net zoals iedereen heeft Pascale ook dagen waarop ze diep ongelukkig is. Dan heeft ze geen zin om te koken of om iemand te zien. Ze staat haarzelf toe om zo’n dagen te hebben.
“Paul kookt zelden, dus dan stuur ik hem naar Delhaize om versbereide maaltijden van mijn eigen merk af te halen. Maar zelfs als ik ongelukkig ben, kan ik ervan genieten. Ik trek een mooie jogging en warme sokken aan, hul me in een dekentje, zet melancholische muziek op en zeg tegen Paul: ‘Neem me eens goed vast’. Ik heb steeds meer nood aan knuffels. Het is het beste medicijn.”
